.
.
.
ΕΙΝΑΙ κάτι ή ΥΠΑΡΧΕΙ κάτι, όταν και μόνον όταν, αυτό μπορεί να εκδηλωθεί και διά της εκδηλώσεώς του να ασκεί κάποια επίδραση η να επιφερει καποιο αποτελεσμα.
Πρώτον, η ουσία του ΕΙΝΑΙ ή της ΥΠΑΡΞΗΣ ,δεύτερον η εκδήλωσις αυτής της ουσίας ,και τρίτον η επίδρασή της είναι τρία διαφορετικά πράγματα που όμως υπάρχουν πάντα μαζί και είναι αδύνατον να απουσιάζει κάποιο απ’αυτά .
Εάν θεωρήσουμε το ΕΙΝΑΙ ως ένα μαθηματικο ΣΗΜΕΙΟ τότε μπορουμε να πουμε ότι η ακτίνα που εκπέμπει το σημειο γύρω του είναι η εκδηλωση του και η κύκλικη περιφερεια που δημιουργειται μεσω της ακτινας είναι η επιδραση η το αποτελεσμα.
Ενας κύκλος αποτελείται πάντα από ένα κέντρο, μια ακτίνα και μια περιφέρεια ,αυτά είναι τρία ξεχωριστά πράγματα που υπάρχουν πάντα μαζί.
Όπως συμβαινει στον κυκλο ετσι συμβαινει και με κάθε τι που είναι η υπαρχει.
Κάθε μονάδα ύπαρξης είναι τριαδική και αποτελείται πάντα από τρία μερη.
Η τριαδικότητα είναι ιδιον του είναι και της υπαρξης
Ότι υπαρχει, υπάρχει παντα μεσα σε μια τριαδικότητα.
Πρώτον, η ουσία του ΕΙΝΑΙ ή της ΥΠΑΡΞΗΣ ,δεύτερον η εκδήλωσις αυτής της ουσίας ,και τρίτον η επίδρασή της είναι τρία διαφορετικά πράγματα που όμως υπάρχουν πάντα μαζί και είναι αδύνατον να απουσιάζει κάποιο απ’αυτά .
Εάν θεωρήσουμε το ΕΙΝΑΙ ως ένα μαθηματικο ΣΗΜΕΙΟ τότε μπορουμε να πουμε ότι η ακτίνα που εκπέμπει το σημειο γύρω του είναι η εκδηλωση του και η κύκλικη περιφερεια που δημιουργειται μεσω της ακτινας είναι η επιδραση η το αποτελεσμα.
Ενας κύκλος αποτελείται πάντα από ένα κέντρο, μια ακτίνα και μια περιφέρεια ,αυτά είναι τρία ξεχωριστά πράγματα που υπάρχουν πάντα μαζί.
Όπως συμβαινει στον κυκλο ετσι συμβαινει και με κάθε τι που είναι η υπαρχει.
Κάθε μονάδα ύπαρξης είναι τριαδική και αποτελείται πάντα από τρία μερη.
Η τριαδικότητα είναι ιδιον του είναι και της υπαρξης
Ότι υπαρχει, υπάρχει παντα μεσα σε μια τριαδικότητα.
.
.
.
.
ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΛΟΓΟΥ
3 πρόσωπα: εγώ - εσύ - αυτός.
3 μέρη: άρθρο - όνομα - ρήμα....
3 υποστάσεις: νόηση - λόγος - νόημα.
3 πρόσωπα: εγώ - εσύ - αυτός.
3 μέρη: άρθρο - όνομα - ρήμα....
3 υποστάσεις: νόηση - λόγος - νόημα.
ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΧΩΡΟΥ
3 διατάσεις: μήκος - πλάτος - ύψος.
3 υποστάσεις: κβαντικό κενό - ταλάντωση - πεδίο.
3 κουάρκ: η υλοποίηση του χώρου γίνεται από αδιάρρηκτες τριάδες κουάρκ
(2 άνω + 1 κάτω ή 2 κάτω + 1 άνω).
ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΥΠΑΡΞΗΣ
3 πρόσωπα: συνείδηση - αισθητά - νοητά.
3 μέρη: αισθήσεις - φυσικά φαινόμενα - γράμματα.
3 υποστάσεις: νούς (ψυχή) - λόγος (σώμα) - πνεύμα.
3 διατάσεις: μήκος - πλάτος - ύψος.
3 υποστάσεις: κβαντικό κενό - ταλάντωση - πεδίο.
3 κουάρκ: η υλοποίηση του χώρου γίνεται από αδιάρρηκτες τριάδες κουάρκ
(2 άνω + 1 κάτω ή 2 κάτω + 1 άνω).
ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΥΠΑΡΞΗΣ
3 πρόσωπα: συνείδηση - αισθητά - νοητά.
3 μέρη: αισθήσεις - φυσικά φαινόμενα - γράμματα.
3 υποστάσεις: νούς (ψυχή) - λόγος (σώμα) - πνεύμα.
.
.
.
▲▲▲
Κατ’αρχην ο λογος, (ειτε προφορικος ειτε γραπτος), υπαρχει, διοτι απαρτιζεται από τρεις υποστασεις . Η πρωτη υποσταση του λογου είναι η νόηση (η σκεψη), η οποια εκδηλωνεται γεννωντας τα γραπτο η προφορικο λόγο, την δευτερη υποσταση δια της οποιας μεταφέρεται καποιο νόημα, το οποιο είναι η τριτη υποσταση.
Η νοηση, ο λογος και το νοημα είναι η αδιαρηκτη τριαδα με την οποια τελειται η ανθρωπινη ομιλια η συνομιλια. Το νοημα που μεταφερεται δια του λογου από μια νοηση είναι αυτό που επιδρα και γίνεται κατανοητό από μια άλλη νοηση η οποια με τη σειρά της γεννά τον δικο της λόγο εκπορευοντας ετσι το αντιστοιχο νοημα, κ.ο.κ.
Κατ’αρχην ο λογος, (ειτε προφορικος ειτε γραπτος), υπαρχει, διοτι απαρτιζεται από τρεις υποστασεις . Η πρωτη υποσταση του λογου είναι η νόηση (η σκεψη), η οποια εκδηλωνεται γεννωντας τα γραπτο η προφορικο λόγο, την δευτερη υποσταση δια της οποιας μεταφέρεται καποιο νόημα, το οποιο είναι η τριτη υποσταση.
Η νοηση, ο λογος και το νοημα είναι η αδιαρηκτη τριαδα με την οποια τελειται η ανθρωπινη ομιλια η συνομιλια. Το νοημα που μεταφερεται δια του λογου από μια νοηση είναι αυτό που επιδρα και γίνεται κατανοητό από μια άλλη νοηση η οποια με τη σειρά της γεννά τον δικο της λόγο εκπορευοντας ετσι το αντιστοιχο νοημα, κ.ο.κ.
.
.
.
.
▲▲▲
Ένα άλλο παραδειγμα τριαδικοτητος είναι ο λογος - γλωσσα
Ο κλιτος λογος αποτελειται από 3 μερη:
1ο. τα άρθρα ή αριθμους.
2ο. τα ονόματα ή αντωνυμιες
3ο. τα ρήματα.
Ένα άλλο παραδειγμα τριαδικοτητος είναι ο λογος - γλωσσα
Ο κλιτος λογος αποτελειται από 3 μερη:
1ο. τα άρθρα ή αριθμους.
2ο. τα ονόματα ή αντωνυμιες
3ο. τα ρήματα.
.
.
.
▲▲▲
Επισης τα πρόσωπα του λογου είναι παντα 3,
Ειτε μιλαμε στον ενικο, ειτε στον πληθυντικο.
1ο πρόσωπο: εγώ (πληθ. εμείς)
2ο πρόσωπο: εσύ (πληθ. εσείς)
3ο πρόσωπο: αυτός, -η, -ο (πληθ. αυτοί, -ες, -α.)
Επισης τα πρόσωπα του λογου είναι παντα 3,
Ειτε μιλαμε στον ενικο, ειτε στον πληθυντικο.
1ο πρόσωπο: εγώ (πληθ. εμείς)
2ο πρόσωπο: εσύ (πληθ. εσείς)
3ο πρόσωπο: αυτός, -η, -ο (πληθ. αυτοί, -ες, -α.)
.
.
.
▲▲▲
Οπως ο λογος εχει 3 προσωπα, ακριβως ετσι και ολοκληρο το συμπαν απαρτιζεται και αυτό από 3 προσωπα.
Το πρώτο πρόσωπο είναι η συνείδηση του παρατηρητη.
Αυτή εκδηλώνεται συνειδητοποιωντας τα αισθητά του συμπαντος τα οποια είναι το δευτερο προσωπο του.
Η γνωση, η το συμπερασμα η το νοημα που εξαγεται μεσω των συνειδητοποιουμενων αισθητων δηλαδη τα νοητά είναι το τριτο προσωπο του ολου συμπαντος.
Οπως ο λογος εχει 3 προσωπα, ακριβως ετσι και ολοκληρο το συμπαν απαρτιζεται και αυτό από 3 προσωπα.
Το πρώτο πρόσωπο είναι η συνείδηση του παρατηρητη.
Αυτή εκδηλώνεται συνειδητοποιωντας τα αισθητά του συμπαντος τα οποια είναι το δευτερο προσωπο του.
Η γνωση, η το συμπερασμα η το νοημα που εξαγεται μεσω των συνειδητοποιουμενων αισθητων δηλαδη τα νοητά είναι το τριτο προσωπο του ολου συμπαντος.
.
.
.
▲▲▲
Ο γνωστός μας χώρος υπάρχει ακριβώς επειδή είναι τριαδικός .Το πρώτο μερος του χώρου είναι η άγνωστη ουσία του (οι φυσικοί,του έχουν δώσει διάφορα ονόματα κατά καιρούς :όπως αιθέρας, σχετικιστικός ή κβαντικός αιθέρας, κβαντικό κενό κ.λ.π.)
Το δεύτερο μερος του χώρου,δηλαδή η εκδήλωσή του συμβαίνει με την ταλάντωση του χώρου και μας είναι γνωστή ως κύμα,ακτινοβολία, φωτόνιο,κβάντο,ηλεκτρόνιο, κουάρκ ή στοιχειώδες σωματίδιο.
Το τρίτο μερος, δηλαδή η επίδραση του χώρου είναι το πεδίο δυνάμεων ή αλλιώς η καμπύλωση που αναπτύσσει γύρω του ο χώρος δια της ταλαντωσης του. Μας είναι γνωστά 3
τέτοια πεδία (βαρυντικό,ηλεκτρασθενές,ισχυρό)αν και πιστεύουμε ότι στην πραγματικότητα είναι ένα.
Το ουσιώδες χαρακτηριστικό του πεδίου έγκειται στο εάν είναι ωστικό ή ελκτικό.Αν δηλαδή καμπυλώνει το χώρο θετικά ανοίγοντάς τον ή αρνητικά κλείνοντάς τον.
Πάντως ο χώρος ,η ταλάντωσή του και η καμπύλωσή του είναι αδιάρρηκτη τριάδα που συντελεί τον χώρο.
Ενας νόμος διέπει το χώρο και προσδιορίζει τις σχέσεις μεταξυ των ταλαντωσεων και των καμπυλωσεων του. Και ακριβως στο οτι ο νομος αυτος είναι Ενας και μοναδικος οφειλει την υπαρξη της η φυσική επιστημη και οσο βαθύτερα ανακαλύπτει αυτόν τον νομο η επιστημη τόσο πιο μεγάλα τεχνολογικα επιτεύγματα πραγματοποιει.
Ο γνωστός μας χώρος υπάρχει ακριβώς επειδή είναι τριαδικός .Το πρώτο μερος του χώρου είναι η άγνωστη ουσία του (οι φυσικοί,του έχουν δώσει διάφορα ονόματα κατά καιρούς :όπως αιθέρας, σχετικιστικός ή κβαντικός αιθέρας, κβαντικό κενό κ.λ.π.)
Το δεύτερο μερος του χώρου,δηλαδή η εκδήλωσή του συμβαίνει με την ταλάντωση του χώρου και μας είναι γνωστή ως κύμα,ακτινοβολία, φωτόνιο,κβάντο,ηλεκτρόνιο, κουάρκ ή στοιχειώδες σωματίδιο.
Το τρίτο μερος, δηλαδή η επίδραση του χώρου είναι το πεδίο δυνάμεων ή αλλιώς η καμπύλωση που αναπτύσσει γύρω του ο χώρος δια της ταλαντωσης του. Μας είναι γνωστά 3
τέτοια πεδία (βαρυντικό,ηλεκτρασθενές,ισχυρό)αν και πιστεύουμε ότι στην πραγματικότητα είναι ένα.
Το ουσιώδες χαρακτηριστικό του πεδίου έγκειται στο εάν είναι ωστικό ή ελκτικό.Αν δηλαδή καμπυλώνει το χώρο θετικά ανοίγοντάς τον ή αρνητικά κλείνοντάς τον.
Πάντως ο χώρος ,η ταλάντωσή του και η καμπύλωσή του είναι αδιάρρηκτη τριάδα που συντελεί τον χώρο.
Ενας νόμος διέπει το χώρο και προσδιορίζει τις σχέσεις μεταξυ των ταλαντωσεων και των καμπυλωσεων του. Και ακριβως στο οτι ο νομος αυτος είναι Ενας και μοναδικος οφειλει την υπαρξη της η φυσική επιστημη και οσο βαθύτερα ανακαλύπτει αυτόν τον νομο η επιστημη τόσο πιο μεγάλα τεχνολογικα επιτεύγματα πραγματοποιει.
.
.
.
▲▲▲
Με έναν παρόμοιο τρόπο είναι τριαδικός και ο άνθρωπος. Η πρώτη του υποσταση είναι η άγνωστη ουσία του η ψυχή του.Η δεύτερη είναι η εκδήλωση της ψυχής του που συμβαίνει με το σώμα του και όλα όσα μ’αυτό κάνει. Η δε τρίτη είναι το πνεύμα του που αποπνέει αναπόφευκτα απο κάθε του πράξη αυτό είναι που ασκεί επίδραση στην άλλη ψυχή.
Κάθε ψυχή εκπορεύει διά του λογου της το πνεύμα που κατοικεί μέσα της και ετσι επιδρα στην άλλη ψυχή που με την σειρα της εκπορευει και αυτή δια του λογου της το δικο της πνευμα κ.ο.κ
Πνευματική πάλη, μάχη.
Όπως τα πεδία είναι είτε ωστικά που ανοίγουν το χώρο είτε ελκτικά που κλείνουν το χώρο ετσι και τα πνεύματα των ανθρώπων είναι είτε ωστικά που ανοίγουν το χώρο δηλ. συνχωρουν = χαροποιούν, είτε ελκτικα που κλείνουν (στενευουν) τον χώρο δηλ.στενοχωρούν. Τα πνεύματα ακριβώς όπως και τα πεδία είναι είτε ωστικά είτε ελκτικά δηλαδή είτε φωτεινά είτε σκοτεινά είτε ζωντανά είτε νεκρά.
Ανάλογα με το πώς θα φερθεί ο άνθρωπος προς το συνάνθρωπό του εκπορεύεται και το αντίστοιχο πνεύμα
Πνεύμα ειλικρίνειας όταν λέει την αλήθεια στο συνάνθρωπο
Πνεύμα ψεύδους όταν λέει ψεματα στο συνάνθρωπο
Πνεύμα φιλοξενίας όταν φιλοξενεί το συνάνθρωπο
Πνεύμα κλοπής όταν κλέβει κ.λ.π.
Εάν δεν υπήρχε το πνεύμα τότε η φιλικη κουβέντα και η βρισιά θα ήταν το ίδιο πράγμα, δηλ. ηχητικά κύματα που δεν επιδρούν στην ψυχή.
Ενας νόμος καθορίζει τις σχεσεις όλων των ανθρωπων -ανεξαρτητως τι κάνουν οι ίδιοι- όταν τους φερθείς φωτεινά χαίρονται κι όταν τους φερθεις σκοτεινά στενοχωριούνται.
.
Κάθε ψυχή εκπορεύει διά του λογου της το πνεύμα που κατοικεί μέσα της και ετσι επιδρα στην άλλη ψυχή που με την σειρα της εκπορευει και αυτή δια του λογου της το δικο της πνευμα κ.ο.κ
Πνευματική πάλη, μάχη.
Όπως τα πεδία είναι είτε ωστικά που ανοίγουν το χώρο είτε ελκτικά που κλείνουν το χώρο ετσι και τα πνεύματα των ανθρώπων είναι είτε ωστικά που ανοίγουν το χώρο δηλ. συνχωρουν = χαροποιούν, είτε ελκτικα που κλείνουν (στενευουν) τον χώρο δηλ.στενοχωρούν. Τα πνεύματα ακριβώς όπως και τα πεδία είναι είτε ωστικά είτε ελκτικά δηλαδή είτε φωτεινά είτε σκοτεινά είτε ζωντανά είτε νεκρά.
Ανάλογα με το πώς θα φερθεί ο άνθρωπος προς το συνάνθρωπό του εκπορεύεται και το αντίστοιχο πνεύμα
Πνεύμα ειλικρίνειας όταν λέει την αλήθεια στο συνάνθρωπο
Πνεύμα ψεύδους όταν λέει ψεματα στο συνάνθρωπο
Πνεύμα φιλοξενίας όταν φιλοξενεί το συνάνθρωπο
Πνεύμα κλοπής όταν κλέβει κ.λ.π.
Εάν δεν υπήρχε το πνεύμα τότε η φιλικη κουβέντα και η βρισιά θα ήταν το ίδιο πράγμα, δηλ. ηχητικά κύματα που δεν επιδρούν στην ψυχή.
Ενας νόμος καθορίζει τις σχεσεις όλων των ανθρωπων -ανεξαρτητως τι κάνουν οι ίδιοι- όταν τους φερθείς φωτεινά χαίρονται κι όταν τους φερθεις σκοτεινά στενοχωριούνται.
.
